POLISH FIGHTING TEAM
Jest to kontynuacja artykułu o Polish Fighting Team, pt. “Formowanie zespołu”
Piloci eskadry PFT na miejsce przeznaczenia [lądowisko Bu Grara] przybyli 13 marca 1943r.
Personel stanowili:
Acting S / Ldr Stanisław Skalski
F / Lt Albert King
F / Lt Charles Stub
F / Lt Eugene Horbaczewski
F / O Wladyslaw Drecki
F / O Louis Martel
F / O Kazimierz Sporny
F / O Mieczyslaw Wyszkowski
F / O Bohdan Arct
P / O John Doe
W / O Wladyslaw Majchrzyk
W / O Bronislaw Malinowski
W / O Mieczyslaw Popek
F / Sgt Kazimierz Sztramko
F / Sgt Martin Machowiak
Acting W / Cdr Tadeusz Rolski
Warunki bytowe na tym lotnisku były nadzwyczaj prymitywne . Teren wokół pozbawiony był roślinności, wszędzie pył, cały personel zakwaterowany w namiotach. Ponadto dokuczały roje much i komarów.
Po trzech dniach jako trzecia eskadra (flight C) 145-go dyw. RAF otrzymała samoloty
Spitfire Mk.VB-Trop:
ZX-0 [ER208]; ZX-1 [ER876]; ZX-6 [ER590]; ZX-7 [ER539]; ZX-8 [ES133]
Spitfire Mk.VC-Trop
ZX-3 [BP959]; ZX-2 [ER804]; ZX-4 [ES214]; ZX-5 [ER920]; ZX-9 [ER805] (samoloty były przesunięte z rezerwy 145 dyw. i w rzeczywistości nie wszystkie miały zmienione oznaczenia)
Początkowo na samolotach tych piloci trenowali starty i lądowania z lotniska oraz zapoznawali się z topografią okolicy. Już wtedy Polacy zdobyli sławę startując sześcioma samolotami na raz. Po kilku dniach latali jako osłona dywizjonów RAF i USAAF. Powoli „wkręcali się w kierat walk nad pustynią”. Niestety, Niemcy w tym czasie zaczęli wprowadzać do walki FW-190 i naszym na Spitach V ,mimo kilku okazji, nie udało się nic „upolować”.
Na szczęście między 24 i 26 marca przyprowadzono Spitfire F.Mk.IX:
ZX-1 [EN 459]; ZX-2 [EN 247]; ZX-3 [EN 361]; ZX-4 [EN 313]; ZX-5 [EN 267]; ZX-6 [EN 315]; ZX-7 [EN 268]; ZX-8 [EN 286]; ZX-9 [EN 300]; ZX-10 [EN 261]
Z późniejszych uzupełnienień otrzymano: ZX-0 [EN 355]; ZX-1 [EN 462]; ZX-4 [EN 257]
Obsługą techniczną samolotów początkowo zajmowali się mechanicy z dyw. 145, a od 20 marca polscy mechanicy pod dowództwem anglika p/o r.c.Whita.
Od 21. marca alianci prowadzili ofensywę , której celem było przełamanie linii obrony rejonu Mareth. Już 28 marca piloci Skalski i Horbaczewski rozpoczęli serię walk z niemieckimi i włoskimi samolotami. W tym dniu zestrzelili po 1 Ju-88. Wracając na lotnisko ostrzelali kolumny niemieckie w Sfaxsie. 2 kwietnia po burzy piaskowej z całego dywizjonu do boju udało się wystartować tylko Skalskiemu, Horbaczewskiemu, Arctowi i Machowiakowi. W zaciętej walce z ok. 15 messerami (Bf-109) zestrzelili 3 samoloty. 4 kwietnia znowu 3 zwycięstwa i 1 uszkodzony. Następnego dnia 1 zwycięstwo i 1 uszkodzenie. 6. kwietnia znów 2 zwycięstwa. Po przesunięciu się frontu i zmianie lotniska Polacy znów odnieśli zwycięstwa. 20 kwietnia aż 6 na raz, 21 kwietnia – 1 i ponownie 21 kwietnia znów 6.
W międzyczasie poniesiono tylko 1 stratę: 18 kwietnia por.Wyszkowski został zestrzelony (ranny pilot dostał się do niewoli).
W trzeciej dekadzie kwietnia aktywność lotnicza Niemców osłabła i do walk dochodziło sporadycznie. Dopiero 6 maja pil. Sztramko udało się zestrzelić 1 Bf-109.
Ponieważ ofensywa udała się praktycznie od tego dnia lotnictwo niemieckie i włoskie nie podejmowało walki. 13 maja zakończyła się kampania afrykańska.
Polska eskadra została rozformowana. Tylko 3 pilotów z zespołu zostało na tym teatrze działań:
kpt.Skalski dowodził 601 dyw.,
por. Horbaczewski 43 dyw.,
por. Drecki eskadrą w 152 dyw. RAF.
Pozostali piloci wrócili do Anglii na początku lipca 1943r.
Zestawienie zwycięstw:
Zestrzelenia pewne (potwierdzone):
28 marca 1943 – S/Ldr S. Skalski Ju-88
28 marca 1943 – F/Lt E. Horbaczewski Ju-88
2 kwietnia 1943 – F/Sgt M. Machowiak Bf-109
2 kwietnia 1943 – F/Lt E. Horbaczewski Bf-109
2 kwietnia 1943 – S/Ldr S. Skalski Bf-109
4 kwietnia 1943 – S/Ldr S. Skalski Bf-109
4 kwietnia 1943 – F/Lt W. Król Bf-109
4 kwietnia 1943 – F/Lt E. Horbaczewski Bf-109
7 kwietnia 1943 – W/O B. Malinowski Bf-109
7 kwietnia 1943 – F/O K. Disputed Bf-109
20 kwietnia 1943 – F/O L. Martel Bf-109
20 kwietnia 1943 – F/O W. Drecki Bf-109
20 kwietnia 1943 – W/O M. Popek MC.202
20 kwietnia 1943 – F/Lt W. Król MC.202
20 kwietnia 1943 – W/O W. Majchrzyk MC.202
20 kwietnia 1943 – F/O B. Arct Bf-109
21 kwietnia 1943 – F/Lt W. Król Bf-109
22 kwietnia 1943 – F/Lt E. Horbaczewski Bf-109
22 kwietnia 1943 – F/Lt E .Horbaczewski Bf-109
22 kwietnia 1943 – F/O K. Disputed Bf-109
22 kwietnia 1943 – F/O K. Disputed Bf-109
22 kwietnia 1943 – F/Sgt K. Sztramko Bf-109
22 kwietnia 1943 – F/Sgt K. Sztramko MC.202
22 kwietnia 1943 – W/O M.Popek MC.202
6 maja 1943 – F/Sgt K. Sztramko Bf-109
Zestrzelenia prawdopodobne (nie potwierdzone):
4 czerwca 1943 – F/O M. Wyszkowski Bf-109
18 kwietnia 1943 – F/O B. Arct MC.202
18 kwietnia 1943 – F/O L. Martel Bf-109
Uszkodzenia:
2 kwietnia 1943 – F/ Sgt M. Machowiak Bf-109
2 kwietnia 1943 – F/O B. Arct Bf-109
4 kwietnia 1943 – F/O L. Martel Bf-109
4 czerwca 1943 – W/O W. Majchrzyk Bf-109
8 kwietnia 1943 – W/O M. Popek Bf-109
20 kwietnia 1943 – F/O W. Drecki Bf-109
21 kwietnia 1943 – F/O B. Arct Bf-109
30 kwietnia 1943 – F/Sgt M. Machowiak Fw-190
6 maja 1943 – S/Ldr S. Skalski Bf-109